AMSTERDAM GEBOUWD OP FOTO’S - Amsterdam 750 jaar' in Arti et Amicitiae

Het was zelden zo druk bij een opening in Arti et Amicitiae: meer dan 950 bezoekers zijn geteld op de opening van AMSTERDAM GEBOUWD OP FOTO’S - Amsterdam 750 jaar'. Het was propvol!!

In 1975 verscheen ter gelegenheid van het 700-jarig bestaan van Amsterdam het ‘700-centenboek’ van Jos Houweling. Half Amsterdam kocht het boek voor 7 gulden. Een boek moet montages uit zwart-wit foto’s van dagelijkse details van de stad zoals woonboten, bakfietsen, putdeksels etc. Een prachtig tijdsbeeld van de jaren 70. Het werd een collectors item.

Nu 50 jaar later werd ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van Amsterdam en als hommage aan het 700-centenboek het 700x750 boek uitgegeven, waarin series uit het 700 centenboek naast series uit de huidige tijd zijn geplaatst. Na 1 dag was de eerste oplage al uitverkocht. Opnieuw een collectors item!

Bij de presentatie van het boek werd in Arti et Amicitiae de tentoonstelling AMSTERDAM GEBOUWD OP FOTO’S - Amsterdam 750 jaar georganiseerd waarin foto’s van de stad die de periode tussen 1975 en 2024 beslaat een beeld geven van de recente geschiedenis van de stad zoals die niet eerder in zulk een samenhang getoond werd.

Het was de bedoeling dat het werk van Theo Niekus in de tentoonstelling zou worden opgenomen, naast Jos Houweling en andere gerenommeerde fotografen zoals Hans Eijkelboom, Pieter Boersma en Max Natkiel. Maar de familie Niekus, die op dit moment de rechten heeft over zijn werk, heeft geen toestemming gegeven om het werk van Theo te tonen en heeft zo helaas deze belangrijke kans voorbij laten gaan.

De Stichting Theo Niekus was zeer teleurgesteld over de houding van de familie. Het werk van Theo is zeer relevant en zou als cultureel erfgoed bewaard, verspreid en geopenbaard moeten worden, zoals hij dit zelf ook bedoeld en gewild heeft. Het was wat de stichting betreft (wederom) het bewijs dat zij geen oog heeft voor het belang van Theo’s werk en dat zij daarmee het over zijn werk te voeren beheer schaadt.

De Vereniging van Beeldende Kunstenaars "Maatschappij Arti et Amicitiae" is het Huis voor Kunst en Vriendschap in Amsterdam die in 1839 is opgericht en is geaffilieerd met andere nationale en internationale kunstenaarsverenigingen. Er hebben onnoemelijk veel kunstenaars in Arti geëxposeerd, waaronder Jan Toorop, Isaac Israëls, Breitner, Vincent van Gogh en Piet Mondriaan > www.arti.nl

Foto's: Guillaume Ehrenfeldt, André Thijssen, Linnemore Nefdt en Jocelyne Moreau

10 jaar jubileum Mals Media opnames Theo Niekus 'On The Move'

'Wat geweldig dat jullie er zijn! Zoveel fijne, bekende gezichten met wie we zoveel hebben beleefd de afgelopen 10 jaar. Allemaal fantastische makers en opdrachtgevers. Echt heel leuk dat we dit samen met jullie kunnen vieren. We nemen jullie graag mee op een kleine trip down memory lane:

Het begon allemaal 10 jaar geleden met het project on the move - Rixt, hier ook aanwezig wist dat ik na vijf jaar op de kunstredactie bij de avro, freelance werkte en vroeg of ik voor een tentoonstelling in het Stedelijk, 28 filmportretten wilde maken van kunstenaars op locatie. Een koffie volgde met regisseur Gijs Pouwels bij café Latei en niet veel later zaten we met cameraman Adriaan van de polder in zijn witte busje om met een ingenieus geknutseld kleedje, lichtinstallatie én de piano kruk van zijn moeder iedereen vast te leggen op de meest uiteenlopende plekken in het land. Degene die mij het meest is bijgebleven is Theo Niekus die we op klaarlichte dag, zonder aanvraag van vergunning, draaiden op de volle Dam met een enorm licht bouncend doek erachter (want Aad en Gijs zijn perfectionisten!) met als klap op de vuurpijl een rokende, ronkende aggregaat uit het witte busje van Aad, dat we bij ons hadden geparkeerd om de shoot van stroom te voorzien. Aad vertelde me laatst nog dat hij een gephotoshopt briefje onder zijn autoraam had geplaatst met pakketbezorger post.NL.Nu zou ik het nooit meer zo durven maar we deden het gewoon en het stond erop.

Na het opleveren van dat project ging het snel. Andere instellingen hadden het gezien en wilden ook zoiets. Ik weet nog goed dat ik aan de bar zat met Aad en Gijs bij café Welling - we bespraken het wel of niet starten en zij spraken toen zulke bemoedigende woorden uit dat ik ze maar heb geloofd en toen was Mals Media een feit.'

Anna Jordans (partner Mals Media)

De video 'On The Move - Theo Niekus' is te bekijken via 'over theo'

In Het Parool vandaag: In Memoriam Theo Niekus

Gerechtshof van Amsterdam / Hoge Beroep in de Bodem Procedure / Zaaknummer 200.302.209/01

Op 19 november 2019 (zes weken na het overlijden van Theo) hebben de broers en zussen van Theo zijn erfenis zogenoemd officieel ‘aanvaard’.

De familie Niekus had het recht de erfenis van Theo te aanvaarden omdat er geen geldig testament geregistreerd stond. Toch bleek dat Theo met een testament bezig was geweest en dat hij hele andere ideeën had over het nalaten van zijn huis en zijn artistieke werk.

Voor Theo, waren zijn vrienden en andere fotografen met wie hij gesprekken had die ergens over gingen, over onderwerpen die hem interesseerde, zijn echte familie.

Theo wilde zijn huis, of de opbrengst van zijn huis, nalaten voor de nieuwe generatie straatfotografen en hij wilde het beheer van zijn werk aan mij toevertrouwen.

Om dit duidelijk te maken was Theo bezig zijn wensen in een juridisch document vorm te geven. Het was een proces dat hij stap voor stap aan het volgen was. De vorm van een tweetraps-making testament stond voordat hij overleed vast, waarin hij mij aanwees als executeur en zogenoemd ‘bezwaarde’. Ook de ‘verwachter’ was bekend: het Fonds Anna Cornelis. Op het moment van Theo’s onverwachte overlijden stond reeds een afspraak gepland met het Fonds Anna Cornelis: twee weken later zouden zij de details bespreken. In feite alleen de naam van het Fonds Anna Cornelis en de handtekening van Theo ontbreken op het testament.

Volgens mij, kan je alleen werkelijk iets ‘aanvaarden’ als iets je gegeven of aangeboden wordt. Theo was niet van plan zijn huis en zijn werk aan zijn familie te geven of aan te bieden - dit blijkt uit de verschillende getuigenissen, documenten en e-mails die we hebben overlegd. Het ‘aanvaarden’ van zijn nalatenschap door zijn broers en zussen is daardoor puur formeel en juridisch geweest en houdt totaal geen rekening met de werkelijke wensen van Theo.

In feite heeft de familie vooral de opbrengst van het huis waar wij woonden ‘aanvaard’ (en ze vonden het geen probleem om mij daarvoor op straat te zetten) maar ze kunnen onmogelijk het beheer van het werk van Theo hebben ‘aanvaard’ in de werkelijke betekenis van het woord (en niet alleen juridisch). Als dit zo zou zijn en zij de verantwoordelijkheid van het beheer van het werk van Theo serieus op zich hadden genomen en enige respect voor zijn laatste wil hadden gehad, hadden ze zeker niet onze mediation pogingen keer op keer afgewezen.

Het beheer van een kunstenaarsnalatenschap vergt heel veel werk, kennis en passie. Verhalen en getuigenissen van andere nabestaanden laten zien dat dit jarenlange toewijding vraagt. Ik heb Theo langer dan 10 jaar van dichtbij meegemaakt en ik ken zijn werk daardoor als geen ander. En omdat ik zelf fotograaf en filmmaker ben, heb ik het netwerk in de culturele sector dat hiervoor nodig is.

Het is een grote verantwoordelijkheid en het zal geen makkelijke weg zijn, maar ik ben er klaar voor om de laatste wil van Theo zo goed mogelijk uit te voeren.

Er moet veel gebeuren. De plannen zijn omschreven en gepubliceerd op de website van de Stichting en de contacten om deze plannen te kunnen uitvoeren zijn al gelegd. Ook heb ik het nog niet opgegeven om een residency voor jonge straatfotografen, zoals Theo het voor ogen had, te creëren. Ik zie de mogelijkheid om in een Kunstenaarscollectief in de Nieuwmarktbuurt (de oude buurt van Theo, waar hij 32 jaar woonde) een plek te creëren waar elk jaar een jonge straatfotograaf met behulp van een beurs een paar maanden zou kunnen verblijven.

Jocelyne Moreau (partner/weduwe Theo Niekus – fotograaf/filmmaker)

Digitaal archief van Theo Niekus geïnventariseerd en veilig gesteld

Theo was in 2006 met veel tegenzin overgegaan van analoog naar digitaal fotograferen. Zijn aanvankelijk tegenzin bleek ongegrond te zijn en hij vond snel zijn draai in de digitale wereld.
Theo maakte vanaf 2006 in razend tempo gigantisch veel werk die hij vanaf 2009 in zijn tijdschrift REPORT begon te publiceren. Op goede dagen maakte Theo 1000 à 1500 beelden per dag waarvan hij uiteindelijk een 1/3 of ¼ door een strenge selectie overhield. Hij archiveerde zijn werk met datum en trefwoorden op twee exacte gelijke externe harde schijven. Deze schijven was hij 10 jaar later in 2016 begonnen te vernieuwen, maar op het moment van zijn dood had hij dit nog niet voltooid.

De stichting had zich voorgenomen om in 2023 de externe harde schijven van Theo verder te gaan vernieuwen om zijn werk veilig te stellen. Met enige vertraging is het inventariseren en het kopiëren van de totaliteit van zijn digitaal archief op twee nieuwe Seagate One Touch Hub 14 TB harde schijven in het voorjaar 2024 een feit. Er is daarbij gebruik gemaakt van advies van het NIDF (Nederlands Instituut Digitale Fotografie). De schijven worden op twee verschillende locaties zorgvuldig bewaard.

Het overzicht van het digitaal archief van Theo Niekus is te downloaden bij plannen stichting

Amsterdamkalender 5 oktober 2023

Stichting Theo Niekus overhandigt petitie aan de Tweede Kamer

De delegatie bestond uit:

- Bas Vroege (directeur Stichting Paradox)
- Mayke Jongsma (voormalige projectmedewerker Internationaal bij het Mondriaan Fonds)
- Pierre Heijnen (voormalige lid van de Tweede Kamer voor de PvdA)
- Hans Eijkelboom (straatfotograaf)
- Renier Gerritsen (straatfotograaf)
- Peter Roland Spaans (fotograaf)
- Leonard Harten (voormalige lid Kunstcommissie Slotervaart Ziekenhuis en voormalige voorzitter Wijkraad Amsterdam Centrum)
- Jocelyne Moreau (partner/weduwe Theo Niekus – fotograaf/filmmaker)


Vormgeving brochure: Melle Hammer
Camera & montage: Joris Hentenaar (Camforce)